Syndrom falującej skóry u kota

milusinscy

Mam problem z moją 5-letnią kotką. Kilka tygodni temu zauważyłem, że porusza skórą na grzbiecie, staje się wtedy bardzo nerwowa, czasem nawet agresywna. W trakcie tego „ataku” macha mocno ogonem i próbuje się ugryźć w grzbiet. Kotka zachowywała się w ten sposób rzadko, ale ostatnio atakuje samą siebie nawet kilka razy dziennie. Proszę o pomoc. Michał z Piły

Panie Michale, objawy które Pan opisuje wskazują na syndrom falującej skóry (FHS)/zespół przeczulicy skóry u kotów. Jest to zaburzenie charakteryzujące się napadami niepokoju, ogniskowymi skurczami mięśni grzbietu, wokalizacją i intensywnym wygryzaniem się lub lizaniem okolic pleców, ogona i kończyn tylnych. W trakcie napadu może dojść do rozszerzenia źrenic, a kot może być zdezorientowany, biegać po pokoju, zachowywać się agresywnie, ślinić się, mimowolnie oddawać mocz i kał.

Syndrom dotyka kotów dorosłych, szczególnie tych wrażliwych psychicznie, lub z zaburzonym okresem socjalizacji, narażonych na nadmierny stres lub nudę. Choroba może pojawić się u kota każdej rasy oraz u kotów nierasowych. Najbardziej predysponowane są koty syjamskie, burmskie i himalajskie.

Patofizjologia FHS jest złożona i wciąż nie do końca poznana. Zdecydowanie można zaliczyć ten stan do zachowań obsesyjno-kompulsywnych. FHS Może mieć podłoże neurologiczne, fizjologiczne lub behawioralne. Zdarza się, że przyczyn jest kilka. Niektóre objawy behawioralne związane z przeczulicą przypominają objawy kliniczne obserwowane czasami w innych kocich zaburzeniach zdrowotnych, wpływających na układ nerwowy, skórę i mięśnie. Bolesne problemy kręgosłupa, które mogą powodować podobne objawy, to zapalenie stawów, lub wypadnięty dysk. Zaburzenia skóry, które należy wykluczyć, to alergie na pchły, alergie pokarmowe i środowiskowe, infekcje grzybicze i bakteryjne. Obecność ekto – i endopasożytów, miopatie, choroby tarczycy.

Wykluczenie obecności tych zaburzeń będzie wymagało szerokiej diagnostyki, w tym ogólnego badania fizykalnego i neurologicznego, badania biochemicznego krwi i analizy moczu, zdjęć RTG i być może rezonansu magnetycznego lub biopsji mięśni w przypadku miopatii. Z racji złożonej diagnostyki powinien Pan udać się z kotem do lekarza weterynarii, który wykona niezbędne badania.

Leczenie może obejmować terapię farmakologiczną oraz behawioralną. Jednym z ważniejszych elementów terapii jest wyeliminowanie ze środowiska czynników denerwujących lub stresujących kota. Regularne pory posiłków i zabawy mogą pomóc zrelaksować zwierzę. Przy zabawie niewskazane jest nadmierne pobudzanie kota.

Lek. wet. Katarzyna Jaworska

Zapraszam wszystkich Czytelników do lektury poprzednich zagadnień, na naszą stronę www.weterynarz.pila.pl.

Maciej Skowyra
Lekarz weterynarii
Specjalista chorób psów i kotów
Właściciel
Przychodni Weterynaryjnej „AS”
Piła, ul. Mieszka I 17
Tel. 067 215 34 04
www.weterynarz.pila.pl

Drodzy Państwo! Jeżeli macie jakiekolwiek problemy natury zdrowotnej bądź żywieniowej z Waszym pupilem, piszcie na adres redakcji: „Tętno Regionu”, ul. 11 Listopada 40, pok. 101, 64-920 Piła.

Nasz konsultant – lekarz weterynarii Maciej Skowyra i zespół jego lekarzy odpowiedzą na Wasze pytania i rozwieją każdą wątpliwość.