Już niezapomniani działacze dawnej Solidarności udekorowani medalami

Podniosła atmosfera, wspomnienia, gwar rozmów, a także łzy wzruszenia charakteryzowały piątkowe (24 października 2014 r.) spotkanie w siedzibie pilskiej Solidarności, przy ul 11 Listopada 40, którego kanwą było wręczenie medali 30-lecia „Regionu Wielkopolska NSZZ Solidarność”. Podczas tego wyjątkowego spotkania oficjalnie zakończony został program „Zapomniani – Niepokorni”, realizowany przez Franciszka Langnera i Romana Nisiewicza. Nie zabrakło również podziękowań za wsparcie dla zarządu regionu NSZZ Solidarność Wielkopolska oraz dla Bogusława Mikity, prezesa Stowarzyszenia „Porozumienie Samorządowe” w Pile.

– Któregoś dnia, w 2012 roku, usiedliśmy u mnie w domu z Romkiem Nisiewiczem i zapytaliśmy siebie samych o naszych przyjaciół z dawnej Solidarności. My zawarci jesteśmy w encyklopediach, literaturze, we wspomnieniach. Ale gdzie znalazło się miejsce dla ludzi, z którymi walczyliśmy. Zostali po prostu zapomniani. I wtedy powiedzieliśmy sobie, że tak być nie może, że znajdziemy tych ludzi w Pile, w Chodzieży, w każdej wiosce i postaramy się o to, aby nigdy nikt o nich nie zapomniał – wspomina Franciszek Langner. – I w październiku 2012 roku podjęliśmy tę inicjatywę. Nie myślcie, ze szło nam jak po maśle. Ludzie do których zwróciliśmy się o wsparcie, moi przyjaciele z jednej celi odmówili pomocy. Poczuli się tak jakby mieli być zepchnięci z piedestału, z pomnika. Wtedy, w maju 2013 roku zwróciliśmy się do Zarządu Regionu Wielkopolska NSZZ Solidarność, w beznadziejnie zupełnie sytuacji i przedstawiliśmy cztery życiorysy. Zarząd bez zastanowienia objął program patronatem. Otrzymaliśmy skromne wsparcie logistyczne, materialne… i wtedy ruszyliśmy z robotą. Wraz z Romanem nagrywaliśmy wywiady, spisywaliśmy wspomnienia ludzi. Ludzi tej ziemi. Walczyliśmy o to, żeby ludzie zapomniani otrzymali medale 30-lecia „Regionu Wielkopolska NSZZ Solidarność”. Żeby o tych, którzy walczyli o wolny kraj ktoś pamiętał, żeby zapisali się na trwałe w historii tej ziemi – kontynuuje pan Franciszek. – I dopięliśmy swego. Teraz jedno jest pewne – udokumentowane przez nas wspomnienia nie umrą się przy kiełbasce ogniskowej, czy podczas pikniku. Dokumenty, które są w naszym posiadaniu, znajdują się w Zarządzie Regionu Wielkopolska oraz Instytucie Pamięci Narodowej – dodaje legendarny działacz pilskiej Solidarności.

– Dzisiaj oficjalnie kończymy ten program. Pozostawiamy na dyktafonie, który zwracamy Zarządowi Regionu Wielkopolska, 17 godzin nagrań z 27 wywiadami, na kanwie których powstało ponad 400 stron wspomnień – wyjaśnia Franciszek Langner.

– Muszę powiedzieć bardzo wyraźnie, że gdyby nie wsparcie Zarządu Regionu Wielkopolska, gdyby nie wsparcie pana Bogusława Mikity, prezesa Stowarzyszenia „Porozumienie Samorządowe” w Pile, nigdy byśmy tego programu nie zrealizowali. Bylibyśmy może w jednej trzeciej dystansu i do naszej emerytury zabrakłoby nam czasu, żeby zapisać ostatnie zdanie.  Bo można mieć tysiące marzeń, ale nigdy się ich nie zrealizuje bez wsparcia – komentuje były przewodniczący Komisji Zakładowej NSZZ Solidarność w ZSO POLAM Piła, czyli Franciszek Langner.

– Jak mówiłem kończymy program „Zapomniani – Niepokorni”, ale nie zmykamy tej księgi, bowiem chcemy założyć stowarzyszenie pod nazwą „Solidarni – Niepokorni”. A więc kontynuacja będzie, ale już w innej formule – informuje Langner.

Medalami 30-lecia „Regionu Wielkopolska NSZZ Solidarność” uhonorowani zostali: Krystyna Nisiewicz, Henryk Sommerfeld, Czesław Tykfer, Mirosław Wasyluk, Michał Wierzbicki, Antoni Rozwadowski i Jan Lisaj, który niespodziewanie odmówił przyjęcia medalu. Zdegustowany postawą „kolegi” Franciszek Langner skwitował ja słowami: Ten człowiek wbił mi nóż w plecy, ale także sobie.

Stowarzyszenie Samorządowe pomogło nam przed wrześniem ubiegłego roku. Wtedy nie było kampanii wyborczej, ale nawet gdyby była, to czy mamy przestać jeść i funkcjonować z powodu kampanii wyborczej? Wtedy otrzymaliśmy od Porozumienia wsparcie i do dzisiaj je otrzymujemy. Przede wszystkim dziękuję za wsparcie logistyczne, bo my wszystkiego nie potrafimy zrobić. Musimy się radzić lepszych od nas, uczyć się od nich i z tego korzystać. W tej chwili, kiedy ta formuła się skończyła, ale tak naprawdę nic się nie skończyło, ponieważ zakładamy stowarzyszenie, aby mieć osobowość prawną, liczymy na to, że podejmiemy spolegliwie współdziałanie z zarządem Regionu Wielkopolska, PWSZ w Pile i ze Stowarzyszeniem „Porozumienie Samorządowe w Pile. Po to, aby na polach, które sobie wspólnie wyznaczymy działać razem i osiągnąć zamierzony cel. Dla dobra dzieci tej ziemi, i dla tej ziemi – konstatuje pan Franciszek.

Marek Mostowski

Franciszek Langner – ur. 2 X 1955 w Pile. Ukończył ZSZ przy Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego w Pile (1972).

1969-1974 pracownik ZNTK, 1974-1975 zasadnicza służba wojskowa, 1976-1982 pracownik Zakładów Sprzętu Oświetleniowego Polam-Piła (obecnie Philips Lighting Poland SA).

1974-1975 w ZSMP.

27-30 VIII 1980 uczestnik strajku w ZSO Polam, przewodniczący KS; od IX 1980 w „S”; przewodniczący KZ w ZSO Polam, IX-XI 1980 przewodniczący MKZ „S” w Pile; współzałożyciel, redaktor naczelny pisma „Solidarność Polamowska”, od X 1981 „Serwisu Informacyjnego” KZ; autor do „Solidarności Pilskiej”, redaktor broszury Bruk był naszym przyjacielem 1956, 1968, 1970, 1976, skonfiskowanej 16 VII 1981; następnie (z Jarosławem Gruszkowskim) objęty postępowaniem sądowym, umorzonym po 13 XII 1981.

13 XII 1981 internowany w Ośr. Odosobnienia we Wronkach, Gębarzewie (uczestnik 3-dniowej głodówki), Kwidzynie (uczestnik 13-dniowej głodówki), 4 XII 1982 zwolniony; zwolniony z pracy. Po wyjściu do 1987 przewodniczący TKZ w ZSO Polam; współorganizator druku i kolportażu podziemnych pism zakładowych: „Robotnicy ’83” (1983-1987), „Protest” (1987-1988), akcji ulotkowych; współpracownik RKW „S” Region Piła, TZR „S” Wielkopolska, RKS we Wrocławiu, Solidarności Walczącej w Pile; w III 1985 aresztowany, przetrzymywany w AŚ w Poznaniu, skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Pile, osadzony w AŚ w Szamotułach, 8 III 1986 zwolniony; w 1986 i 1987 skazany przez kolegium ds. wykroczeń na kary grzywny za kolportaż wydawnictw podziemnych i organizowanie manifestacji. 1982-1983 pracownik prywatnego zakładu Jerzego Celby, 1984-1985 Hydrobudowy Piła, zwolniony; w 1986 pracownik sezonowy w Lasach Państwowych, od 1987 właściciel zakładu ślusarskiego.

W 1990 radny Miasta Piła z listy „S”, zrezygnował po 6 mies. Honorowy członek KZ „S” w Philips Lighting Poland SA w Pile.

Od 13 X 1980 rozpracowywany przez Wydz. V KW MO/WUSW w Pile w ramach SOR krypt. Filozof.

Źródło: Encyklopedia Solidarności